از كوه ؛ كاه بسازيم

نوشتنم مياد حتي بي سوژه حتي خاب آلوووووووود

يه سري نصيحت به خود دارم:::

چرا همه داريم كاسه كوزه ها رو سر( افرادي ك مانع موفقيت يا آرامش ما شدن) ميشكنيم؟

مثلا جاري اومد به مثلا فلان هديه ي من حسودي كرد

خب هديه تو تو چش و چار مردم نكن

فلاني ماشينمو چشم زد باعث شد تصادف كنم

اعتقاد ب چشم زدن اعتقاد شيطاني ايه چون ميخاد بي دليل به ضرب زور ديگري رو حتما مقصر جلوه بده

خواهرشوهرم ميون من و شوهرم دعوا راه ميندازه

خو وحشي نباش دعوا نكن

دوستم فلان حرف من رو پيش فلاني لو داد

خو پيش بقيه غيبت نكن عن

همكارم زيراب منو زد پُستي ك حق من بودُ مال خودش كرد

عن تو دهن همچين سيستمي كنن تو اين سيستم ها مطرود شدن افتخار داره مثل عادل فردوسي پور

همسايمون خيلي اذيت داره

خو ازون خونه برو

خواهر برادرم ارث ما رو خوردن ،،،،

مرده شور قانون پلشت ارث رو ببرن ولي قانوني تقسيم كنين اگرم خوردن كه خوردن ديگه ؛ احتمالا لقمه ي حروم ، خِرِشونو ميگيره

فلان عزيز ما ؛ طلاق گرفت

انشالا بعدي لحظه ها عریانند...